Dag 4 - Olifanten & Tempels

Vandaag was het weer vroeg opstaan, want onze privé chaffeur ‘Buddi’ zou alweer om 9 uur klaar staan. Er stond vandaag een leuke dag op het programma. Na een ritje van ongeveer een half uur kwamen we aan bij prachtige groene rijstvelden, in allemaal verdiepingen. Heel erg groot en erg mooi om te zien. Vervolgens zijn we door gereden naar een olifantenpark in Taro. Na een wandeling door het park, werden onze namen geroepen door de speakers, we waren aan de beurt voor een rond rit op een olifant. Wow wat was dat cool, een heel erg leuke ervaring, we schommelde alle kanten op. Het bleek dat er in totaal 35 olifanten in het park waren, afkomstig uit de jungle van Sumatra. Een olifant was zwanger en er liepen ook 3 kleine olifantjes rond, die we hebben mogen aaien en voeren. Voor onze rit op de olifant, hebben we nog de grote olifanten mogen voeren met verrukkelijke bamboe, waarna ze nog leuke kunstjes voor ons deden. Na een paar mooie foto’s was onze dag helemaal goed.

Na deze leuke ochtend zijn we doorgegaan naar Kintanami vulkaan. Deze (slapende) vulkaan, lag helemaal omringd door een erg mooi meer. Ondertussen werden we lastig gevallen door behoorlijk wat fanatieke verkopers met o.a. schilderijtjes, t-shirts en vers fruit. Nadat we deze hadden afgewimpeld, zijn we vertrokken richting een koffieplantage. Hier hadden ze een geheel eigen wijze van koffie maken verzonnen, waar Bali ook om bekend staat: ‘kattenpoep’ haha. Het klinkt vreemd en vies, maar ik zal het proberen uit te leggen, want het is erg populair hier. Na het plukken van verse koffiebonen, voeren ze deze aan een katachtige (het heeft iets weg van een vos). Nadat het dier dit verwerkt en uitgepoept heeft, worden de koffiebonen verzameld en urenlang geroosterd met de hand, en daarna fijn gestampt met een enorm grote vijzel. Uiteindelijk was dit het product voor de koffie. Na het testen van diversen soorten koffie’s en thee’s, van diversen kruiden en specerijen als gemberkoffie, cintroengrasthee, zwarterijstthee en cacaokoffie. Na een rondleiding door de prachtige tuinen waarin we alle planten en bomen met diversen vruchten, kruiden en specerijen konden bewonderen, konden we onze tocht weer verder vervolgen.

Het was dan eindelijk zover onze eerste tempelbezoek stond op het programma. Na een rit van 20 minuten arriveerden we bij de tempel ‘Genung Kawi’. Na wat kleine marktkraampjes te hebben bekeken, moesten we onze ‘sarong’ en ‘scarf’ aantrekken, zodat we de tempel mochten betreden. Na een lange rit van honderden trapjes naar beneden kwamen we bij enorm grote oude uitgravingen uit een rotsen, liggend tussen prachtige groene rijstvelden en kleine waterval. Vervolgens zijn we van de looproute afgeweken en zijn we door de rijstvelden gewandeld. Na deze tocht stond het zweet ons ondertussen op het voorhoofd en toen moesten we de tocht weer terug naar boven nog lopen. Pfieeuw, gelukkig stond er bovenaan de trap een vrouwtje met een klein kraampje die ook water verkocht, en dat was voor ons even een moment om bij te komen en een mooi uitzicht te hebben over de tempel. Eindelijk bovenaan wilden we nog graag even een vlugge toilet stop maken en al snel stond er ‘toilet’ voor 2000 rupiah. Na wat afgepingel konden we voor elk 0,12 cent naar de wc. Nóú wat was dat smerig. Het stonk, er was geen licht, de deur kon niet op slot, er was geen toilet papier en natuurlijk ook geen bril.. bah! Gelukkig hadden we zelf nog wat tissues bij, waarna we heel erg snel weer weg waren daar. Buddi stond (zoals altijd) nog steeds op ons te wachten. Hij is onze vaste chauffeur en als wij hem voor de hele dag boeken, neemt hij tussendoor geen andere ritjes aan. Dat betekend dus ook dat hun rustig bijv. 2 uurtjes wachten bij een bezoek van ons aan de tempels of parken. Maar dit is voor hun normaal, en tjah dan vinden wij het ook prima. Hij spreek vrij aardig engels en verteld ons ondertussen veel over het land en de cultuur. Hij kan zelfs een beetje nederlands, vooral de G is prachtig als  hij dit probeert uit te spreken, aangezien dit enorm lastig is qua klank. We hebben dan ook erg moeten lachen om ‘Gráág gedaan’ en andere leuke woorden. We vervolgen onze rit naar een andere tempel genaamd ‘Goa Gajah’, ook wel de ‘elefantcave’ genoemd. De naam komt van ver vroeger, er zitten dus ook geen echte olifanten in (de buurt van) de tempel. Nadat een gids zichzelf aanbod hebben we door hem ons rond laten leiden door de tempel, en zo ook nog wat uitleg gekregen over de wat kleine rijstvelden die erbij lagen, over o.a. het oogsten, maar ook hoe deze verder bereid worden na een ceremonie. We hebben dan ook een schuurtje bekeken met daarin een traditioneel keukentje wat nog steeds gebruikt werd voor de ceremonies van de tempel.

Na een korte terugrit, zijn we op advies van Buddi bij een restaurant in Noord Ubud gaan eten. Net voordat we hier arriveerden kwam we midden in een tropische bui terecht, waardoor we dus ook door de regen het restaurant binnen kwamen, gelukkig stonden daar weer de vriendelijke Balinezen klaar met een paraplu zodat we hier gelukkig redelijk goed en droog binnen kwamen. Het was een prachtig mooi restaurant, met een heel mooi uitzicht (denken wij) aangezien het nu al wat eerder donker was door de korte maar hevige regenbui van zojuist. Uiteindelijk hebben we hier heerlijk traditioneel gegeten (balinees tapas hapjes als voorgerecht en nasi campur en een soort kleine indonesische pizza als hoofdgerecht). Uiteindelijk zijn we weer terug gereden naar ons hotel.